استادی که دانشجویانش را با نسخه های خطی و سرچشمه اصلی متون آشنا کرد - مجله باهام

کسانی که درس او را درک نموده اند او را به سخت گیری و وسواس علمی و عشق بی خاتمه به ایران و شاهنامه و کتاب می شناسند. در کلاس هایش می کوشید تا دانشجویان را به تحقیق علاقه مند کند و ارج محقّقان را به آنان بنماید. ارادت او به خدمت گزاران فرهنگ ایرانی، به ویژه علامه محمّد قزوینی و علی اکبر دهخدا، شاگردانش را نسبت به این بزرگان علاقه مند و به رفتن به راه آنان مشتاق می کرد.

تدریس را تنها وظیفه خود نمی دانست، بلکه به آن عشق می ورزید و از هر راهی می کوشید که کلاس هایش بیش ترین بهره را برای دانشجویان داشته باشد و از آن میان، کلاس های مرجع شناسی او به غایت ممتاز بود. کوششی که به کار می بست تا دانشجویان تمام وقت خود را در کتابخانه بگذرانند و کتاب های مرجع را به خوبی بشناسند، ستودنی بود. اگرچه در شناخت نسخه های خطی ادعایی نداشت، اما در هنگام تدریس متون، به ویژه شاهنامه، می کوشید تا دانشجویان را با نسخه های خطی آشنا کند و ایشان را به سرچشمۀ اصلی متون راه بنماید.

باری این معلّم پرتلاش، که به فرهنگ ایرانی و به تحقیق و به کتاب عشق می ورزید، گوشه گیر بود و دور از هیاهو و خودنمایی. آن چنان در کار تحقیق، دقت و وسواس داشت که دستش به نوشتن نمی رفت و بیش تر ترجیح می داد شاگردانش را در راه تحقیق هدایت کند. درگذشت او برای دانشجویان زبان و ادبیّات فارسی دانشگاه تهران مایه خسران است و برای ما مایه افسوس. یادش گرامی باد که نامش در یادها ماندگار است.