رسم باستانی ازدواج در چین - مجله باهام

با تور چین سفری خاطره انگیز را تجربه کنید.

در این جامعه فئودالی، ازدواج به واسطه عشق دوطرفه بین جوانان شکل نمی پذیرفت بلکه تمایلات و خواسته های والدین آن ها موجب می شد تا ازدواج شکل بگیرد. تنها در شرایطی که مراسم معارفه به واسطه یک معرف طرفین جهت ازدواج صورت می پذیرفت و والدین درمی یافتند که دو خانواده دارای شرایط مشابهی هستند، آنگاه فرایند ازدواج درپیش گرفته می شد. شرایطی که خانواده ها باید مدنظر داشتند شامل این موارد بودند: ثروت و موقعیت اجتماعی. اگر خانواده پسر، یک خانواده ثروتمند یا یک خاندان دارای سِمت رسمی بودند، والدین پسر هیچ گاه به او اجازه ازدواج با دختر یک خانواده فقیر را نمی دانند. فرایند ضروری برای ازدواج در آن دوران با نام سه نامه و شش رسم شناخته می شد.

سه نامه و شش رسم

معرف ازدواج بانوان

سه نامه یاد شده شامل این موارد بودند: نامه نامزدی، نامه هدیه ای که به همراه لیست هدایا تهیه می شد و نامه ازدواج که در روزی که داماد، عروس را به خانه خود می برد تهیه می شد.

در ادامه شش رسم بودند که به مراسم ازدواج نهایی منتهی می شدند.

خواستگاری. هنگامی که والدین پسر به دنبال یافتن یک همسر مناسب برای فرزند خود بودند، از رابط ازدواج می خواستند که به همراه آن ها برای خواستگاری به خانه دختر بیاید. رسم بر این بود که نخستین باری که رابط ازدواج به عنوان مهمان به خانه دختر می رفت، از او با چای پذیرایی نگردد تا فرایند ازدواج، سبک گرفته نگردد. اگر خواستگاری موفقیت آمیز بود، رابط ازدواج با هدایایی فراوان و مهمانی هایی مورد تقدیر قرار می گرفت تا سپاسگزاری دو خانواده به او نمایش داده گردد. بسیاری از زوج های جوان تا پیش از روز ازدواج، باهم آشنا نبوده و حتی یکدیگر را نمی دیدند.

تطبیق تاریخ تولد

پس از دانستن نام و تاریخ تولد دختر، خانواده پسر به سراغ یک طالع بین می رفتند و از او می خواستند تا پیش بینی کند که آیا این دختر با پسر آن ها تطابق دارد و ازدواج آن ها پایانی خوش خواهد داشت یا خیر. در این میان طالع بینی و موقعیت ستارگان در فرهنگ چینی نقشی بزرگ را ایفا می کرد.

ارائه هدیه نامزدی. اگر فرایند تطبیق خبر از فرخنده بودن ازدواج می داد، رابط ازدواج، هدیه ای را برای والدین دختر می برد و به آن ها خبر می داد که فرایند ازدواج می تواند ادامه پیدا کند.

ارائه هدیه عروسی

این مورد، بزرگ ترین سنت و رسم در میان تمامی فرایند خواستگاری بود. هدیه های فراوانی به خانواده دختر ارائه می شدند تا نمادی از محبت و احترام برای خانواده دختر بوده و درعین حال نیز نشان دهنده قابلیت تامین یک زندگی خوب برای دختر آن ها باشند.

انتخاب تاریخ عروسی. خانواده پسر از طالع بین می خواستند تا بر اساس کتاب های ستاره شناسی، تاریخی که مساعد و مناسب است را برای انجام مراسم عروسی معین کند.

انجام مراسم عروسی. مراسم عروسی با ملاقات کردن داماد و همراهان او با عروس در خانه دختر شروع می شد. پیش ازاین روز، جهیزیه دختر می بایست به خانه پسر فرستاده می شد. جهیزیه نشان دهنده وضعیت اجتماعی و ثروت خانواده دختر بود و در خانه پسر به نمایش گذاشته می شد. مرسوم ترین جهیزیه ها شامل قیچی هایی به شکل دو پروانه که هیچ گاه از هم جدا نمی شدند، خط کش هایی که نشان دهنده اندازه جریب بر روی زمین بودند و کوزه های برای آرامش و ثروت بودند.

پیش از رفتن به مهمانی، یک پیرزن محترم به عروس یاری نموده و موهای او را با نخ های کتانی رنگی می بست. عروس معمولا دامنی قرمز رنگ می پوشید زیرا در فرهنگ چینی، رنگ قرمز به معنای پیش بینی لذت است. هنگامی که مهمانی شروع می شد، عروس با چارقدی قرمز رنگ پوشانده می شد و می بایست در آغوش مادر خود می گریست تا بی میلی خود به ترک خانه پدری را به او نشان بدهد. سپس او توسط برادر بزرگ تر خود از مادر جدا شده و به سوی تخت روان خود راهنمایی می شد. در مراسم ملاقات، داماد می بایستی با تعدادی دشواری که به صورت عمدی طراحی شده بودند روبرو می شد تا در نهایت پس از فائق آمدن بر آن ها بتواند همسر آینده خود را ببیند.

هنگامی که تخت روان به محل ازدواج می رسید، موسیقی و آتش بازی شروع می شد. عروس در طول جهت یک فرش قرمز و در فضایی بزم آلود در جهت خود راهنمایی می شد. داماد نیز با پوشیدن لباس شب قرمز رنگ خود سه بار زانو می زد تا به عبادت آسمان ها، والدین و همسر خود بپردازد. در ادامه عروس و داماد به حجله خود راهنمایی می شدند و مهمانان به جشن فراخوانده می شدند.

در بعضی از مناطق رسم بر این بود که با فرارسیدن شب، خانواده ها زوج جدید را دست بیندازند. با وجود اینکه این امر معمولا با سروصدای زیادی همراه بود، به آن ها یاری می کرد تا خجالت را کنار گذاشته و بتوانند بهتر با یکدیگر آشنا شوند.

در سومین روز ازدواج نیز زوج جوان به خانه والدین عروس بازمی گشتند. در این روز از خانواده و آشنایان با شام پذیرایی می شد.

بدون شک رسوم ازدواج بر اساس مناطق مختلف، تفاوت هایی داشت ولی این موارد، مرسوم ترین و همه گیرترین موارد بودند. این رسوم برای هزاران سال حفاظت شدند ولی در سال های اخیر (به خصوص پس از شکل گیری چین مدرن) مردم به کنار گذاشتن بعضی از این جزئیات و حمایت از روندی ساده شده برای مراسم ازدواج تمایل نشان می دهند.

منابع: www.travelchinaguide.com