چرا اینفلوئنسرها خود را بلاگر می نامند و مردم این اشتباه را می پذیرند؟ - مجله باهام

تاریخچه وبلاگ نویسی: از دفترچه های خاطرات دیجیتال تا رسانه های تخصصی

وبلاگ نویسی از دهه 1990 میلادی به عنوان یکی از نخستین اشکال ارتباط دیجیتال ظهور کرد. این پدیده، مسیر تعامل انسان با فناوری و مخاطبان را دگرگون ساخت و به یکی از اصلی ترین ابزارهای بیان شخصی، تخصصی و رسانه ای تبدیل شد.

دهه 1990: آغاز راه

• اولین نمونه های وبلاگ، بیشتر به دفترچه های خاطرات دیجیتال شباهت داشتند. افراد افکار و تجربیات روزمره خود را در این وبلاگ ها منتشر می کردند.
• تیم برنرز لی (Tim Berners-Lee)، خالق وب جهانی، اولین وبلاگ شناخته شده را ایجاد کرد که حاوی اطلاعات فنی درباره فناوری وب بود.
• در سال 1999، ظهور پلتفرم هایی مانند Blogger و LiveJournal وبلاگ نویسی را برای عموم مردم دسترس پذیر کرد. این پلتفرم ها ابزارهای ساده ای برای ایجاد، مدیریت و به اشتراک گذاری وبلاگ ارائه دادند.

دهه 2000: عصر طلایی وبلاگ نویسی

• این دهه، نقطه عطفی در تاریخ وبلاگ نویسی بود. افراد آغاز به فراوری محتواهای تخصصی کردند و وبلاگ ها از خاطرات شخصی به منابع اطلاعاتی حرفه ای تبدیل شدند.
• وبلاگ هایی در حوزه های مختلف از جمله تکنولوژی، مد، آشپزی، سفر و آموزش به محبوبیت رسیدند و تبدیل به رسانه هایی تأثیرگذار شدند.
• بعضی از وبلاگ ها، مانند Mashable و TechCrunch، فراتر از یک وبلاگ شخصی عمل کردند و به برندهای بزرگ رسانه ای تبدیل شدند.

دهه 2010: تغییرات عمده

• با ظهور شبکه های اجتماعی مانند فیسبوک، اینستاگرام، و یوتیوب، توجه ها از وبلاگ های سنتی به سمت پلتفرم های اجتماعی معطوف شد.
• فراوری محتوای ویدیویی و تصویری جای محتوای متنی را گرفت و بسیاری از بلاگرها به شبکه های اجتماعی کوچ کردند.
• این تغییر منجر به پیدایش پدیده تازهی به نام اینفلوئنسر شد که رویکردی متفاوت از بلاگرهای سنتی داشت.

دهه 2020: ترکیب نقش ها

• در این دهه، مرز میان بلاگرها و اینفلوئنسرها به شدت کم رنگ شد. بسیاری از اینفلوئنسرها که محتوای خود را در شبکه های اجتماعی منتشر می کردند، خود را بلاگر معرفی کردند تا تصویری معتبرتر و حرفه ای تر از خود ارائه دهند.

اینفلوئنسر چیست؟ تفاوت آن با بلاگر

بلاگر (Blogger): خالق محتوای تخصصی

بلاگرها افرادی هستند که به فراوری و انتشار محتوای تخصصی در حوزه های مختلف می پردازند. محتوای آن ها عموماً شامل مقالات، تصاویر یا ویدیوهایی است که در پلتفرم های وبلاگی یا وبسایت های شخصی منتشر می شوند.

ویژگی های اصلی بلاگرها:

1. تمرکز بر موضوعات عمیق: بلاگرها معمولاً دانش تخصصی یا تجربه ای شخصی را در قالب محتواهای دقیق و پژوهشی ارائه می دهند.
2. تأثیرگذاری غیرمستقیم: هدف آن ها ایجاد آگاهی و ارتباط بلندمدت با مخاطبان است، نه لزوماً تبلیغات مستقیم.
3. پلتفرم ها: فعالیت آن ها عمدتاً در وبلاگ های شخصی یا پلتفرم هایی مانند WordPress صورت می گیرد.

اینفلوئنسر (Influencer): سفیر شبکه های اجتماعی

اینفلوئنسرها افرادی هستند که به واسطه حضور گسترده در شبکه های اجتماعی، توانایی تأثیرگذاری بر رفتار، عقاید و تصمیمات خرید مخاطبان خود را دارند.

ویژگی های اصلی اینفلوئنسرها:

1. تمرکز بر تأثیرگذاری مستقیم: هدف آن ها ترغیب مخاطبان به خرید محصولات یا پذیرش یک سبک زندگی خاص است.
2. موضوع شبکه های اجتماعی: اینفلوئنسرها بیشتر در پلتفرم هایی مانند اینستاگرام، یوتیوب و تیک تاک فعالیت دارند.
3. تعامل سریع: آن ها به علت حضور فعال و تعامل مستقیم با مخاطبان، به سرعت می توانند بر رفتار مصرفی اثر بگذارند.

تفاوت ها:

• رویکرد: بلاگرها بیشتر بر کیفیت و عمق محتوا تمرکز دارند، در حالی که اینفلوئنسرها در پی جلب توجه و ایجاد تعامل سریع هستند.
• پلتفرم ها: بلاگرها از وبلاگ ها و وبسایت های مستقل استفاده می نمایند، در حالی که اینفلوئنسرها در شبکه های اجتماعی فعال اند.
• هدف: هدف بلاگرها آموزش یا اطلاع رسانی است، در حالی که اینفلوئنسرها بر تبلیغات و تأثیرگذاری مستقیم تمرکز دارند.

چرا اینفلوئنسرها خود را بلاگر می نامند؟

این روند از زمانی آغاز شد که وبلاگ ها به تدریج جایگاه خود را به شبکه های اجتماعی واگذار کردند. بعضی اینفلوئنسرها برای افزایش اعتبار خود، عنوان بلاگر را به کار گرفتند. دلایل این حرکت به توضیح زیر است:

1. افزایش اعتبار حرفه ای

عنوان بلاگر همچنان یادآور محتوای باکیفیت و تخصصی است. اینفلوئنسرها با معرفی خود به عنوان بلاگر، کوشش می نمایند اعتماد بیشتری جلب نمایند و به نظر حرفه ای تر برسند.

2. جلب همکاری برندها

برندها هنوز هم تمایل بیشتری به همکاری با بلاگرها دارند، زیرا آن ها به علت محتوای عمیق تر و مخاطبان وفادارتر، مجذوب کننده تر به نظر می رسند. اینفلوئنسرها با استفاده از این عنوان، کوشش می نمایند فرصت های همکاری بیشتری جذب نمایند.

3. هویت سازی اجتماعی

بسیاری از اینفلوئنسرها با معرفی خود به عنوان بلاگر، سعی می نمایند خود را فراتر از فراورینمایندگان محتوای سطحی نشان دهند. این امر حس ارزشمندی و جایگاه اجتماعی بالاتری به آن ها می دهد.

انگیزه های روانی و مالی پشت این حرکت

روان شناختی: احتیاج به تأیید اجتماعی

اینفلوئنسرها با استفاده از عنوان بلاگر، کوشش می نمایند تا به عنوان افرادی معتبر و قابل اعتماد شناخته شوند. این احتیاج به تأیید اجتماعی ریشه در روان شناسی انسان دارد که در پی پذیرش و تأیید از سوی دیگران است.

مالی: جلب مخاطب و برندها

بلاگرها به علت محتوای باکیفیت، همیشه مخاطبان وفادارتری دارند. اینفلوئنسرها با معرفی خود به عنوان بلاگر، کوشش می نمایند همین سطح از اعتماد را ایجاد نمایند تا از آن برای جذب مخاطبان تازه و برندهای تبلیغاتی استفاده نمایند.

چرا مردم این اشتباه را می پذیرند؟

1. کاهش آگاهی عمومی:

   بسیاری از مردم تفاوت میان این دو نقش را نمی دانند و به علت شباهت های ظاهری، به راحتی این دو را یکی می پندارند.

2. سادگی زبان:

   واژه بلاگر نسبت به اینفلوئنسر ساده تر و ملموس تر به نظر می رسد و همین امر باعث پذیرش بیشتر آن شده است.

3. کم رنگ شدن مرزها:

   با توسعه شبکه های اجتماعی، مرز میان وبلاگ نویسی و فراوری محتوای شبکه های اجتماعی تقریباً محو شده است.

نتیجه گیری: حفظ مرزها میان دو مفهوم

در دنیای دیجیتال، بلاگرها و اینفلوئنسرها هر دو نقش های متفاوت اما مهمی ایفا می نمایند. بلاگرها فراورینمایندگان محتوای عمیق و پایدار هستند، در حالی که اینفلوئنسرها بر تأثیرگذاری سریع و تجاری تمرکز دارند. آگاهی از این تفاوت ها به مخاطبان و برندها یاری می نماید تا ارتباطات بهتری با این گروه ها برقرار نمایند.